Czasowniki modalne stanowią rdzeń gramatyki języka angielskiego. Serdecznie zapraszamy do zapoznania się z czasownikami modalnymi w języku angielskim.
Jeżeli uczysz się języka angielskiego dłużej niż kilka dni, zapewne spotkałeś się z pojęciem czasowników modalnych. Jest to charakterystyczna grupa czasowników, które zachowują się inaczej niż wszystkie inne czasowniki.
W zdaniu, czasowniki modalne znajdują się przed czasownikami głównymi. Ich cechą charakterystyczną jest fakt, iż zawsze występują w tej samej formie.
W pytaniach i przeczeniach czasowniki modalne również zachowują się inaczej niż reszta czasowników – pytania tworzymy poprzez inwersję, czyli wstawienie czasownika modalnego na początku zdania, natomiast przeczenia poprzez dodanie słówka przeczącego not do samego czasownika modalnego.
Przejdźmy zatem do zapoznania się z czasownikami modalnymi – w poniższym zestawieniu nie umieściliśmy czasowników modalnych must, may i might – możecie się z nimi zapoznać tutaj.
Czasownik modalny can oznacza umiejętność, a także możliwość wykonania pewnej czynności. Ponadto, używa się go w przypadku pozwoleń, a sam czasownik odnosi się do teraźniejszości i przyszłości. Jego przeszłą formą jest słowo could.
Could jest odpowiednikiem czasownika can, który używamy w przeszłości – oznacza on przede wszystkim umiejętność. Czasownik modalny could używany jest również w grzecznych pytaniach.
Uwaga! W przypadku możliwości w przeszłości, zamiast czasownika could użyjemy zwrotu was able to. Natomiast w przypadku niemożliwości wykonania czegoś w przeszłości możemy użyć przeczenie could not.
Dare jest rzadko używanym czasownikiem modalnym, również przez natywnych użytkowników języka angielskiego. Oznacza on „odważyć się, pozwolić sobie, śmiać coś zrobić.”
Czasownik modalny had better, jeden z rzadziej spotykanych czasowników modalnych w języku angielskim, używany jest do wyrażania rad. Jest on czasownikiem bliźniaczym do formy ought to.
Need jest czasownikiem modalnym oznaczającym potrzebę zrobienia czegoś. Można go również użyć jako silnej rady skierowanej do innej osoby.
Czasownik needn't, jako forma przecząca od czasownika modalnego need, oznacza brak konieczności – oznacza on to samo co forma don't need to, tak więc można używać tych czasowników zamiennie. Jedynie konstrukcja zdania wygląda inaczej:
Uwaga! Formą przeszłą od czasownika modalnego needn't jest didn't need to. Oznacza on brak konieczności odnoszący się przeszłości – ze względu na brak konieczności, czynność nie została wykonana. Istnieje również forma needn't have done, która również oznacza brak konieczności robienia czegoś w przeszłości, lecz w jej przypadku czynność, która nie była konieczna, została zrobiona.
Ten relatywnie rzadko spotykany czasownik modalny wykorzystuje się przede wszystkim w radach. Podobnie do czasownika shall, z którym za chwilę się zapoznacie, stosuje się go głównie w sytuacjach formalnych. Znaczeniowo, jest on podobny do czasownika modalnego had better.
Czasownik modalny shall używany jest przede wszystkim do wyrażania sugestii. Jest to formalne słowo, które znajdziemy również w tekstach prawniczych, w których działa on podobnie do słowa will.
Should jest jednym z najczęściej spotykanych i używanych czasowników modalnych w języku angielskim. Jego głównym znaczeniem jest powinność zrobienia czegoś. W przypadku pytań, użyjemy go pytając się kogoś o radę lub zdanie osoby na pewien temat.
Czasownik modalny will używany jest do mówienia o przyszłości, a także do wyrażania chęci, obietnic i decyzji, które podejmujemy w chwili mówienia.
Więcej o czasowniku modalnym will przeczytasz w artykule o czasie Future Simple.
Would jest formą przeszłą czasownika modalnego will. Używany on jest do mówienia o przeszłości, przypuszczania, jako forma grzecznościowa, oraz w okresach warunkowych. Więcej o czasowniku modalnym would przeczytacie tutaj.
Ostatnim czasownikiem modalnym, który trzeba zapamiętać, jest czasownik used to. Przeczytacie o nim w tym artykule. Dowiedzmy się również, jak tworzyć czasowniki modalne w przeszłości.
