Czyli jak wyglądają czasy przyszłe, kiedy przeniesiemy je w przeszłość.
W języku angielskim mamy do czynienia ze zjawiskiem, jakim są czasy przyszłe w przeszłości - Future in the Past. W tym artykule dowiecie się wszystkiego o tym zagadnieniu gramatycznym. Zapraszamy do lektury.
Wszystkie z czasów przyszłych, które opisaliśmy w dziale GRAMATYKA, mają także swoje formy w przeszłości. Początkowo mogą one wydawać się dość trudne, jednak jak się za chwilę przekonacie, są one zupełnie naturalne i nie powinny sprawiać najmniejszej trudności.
Omawiane tu czasy to:
Future Simple in the Past (Czas przyszły prosty w przeszłości)
I said that I would be interested in it. (Powiedziałem, że będę tym zainteresowany.)
Future Continuous in the Past (Czas przyszły ciągły w przeszłości)
He knew that he would be working for a full day. (On wiedział, że będzie pracował cały dzień.)
Future Perfect in the Past (Czas przyszły dokonany w przyszłości)
Amy told her brother that she would have done it by noon. (Amy powiedziała bratu, że zrobi to do południa.)
Future Perfect Continuous in the Past (Czas przyszły dokonany ciągły w przeszłości)
Severin informed us that by January, he would have been working for them for two years. (Severin poinformował nas, że przed styczniem minął dwa lata, od kiedy dla nich pracuje.)
Czasy przyszłe w przeszłości służą do „gdybania” odnośnie przeszłości, bądź relacjonowania czyichś wypowiedzi dotyczących przyszłości. Są one również używane w przypadku okresów warunkowych.
Jeżeli chodzi o szczegółowe użycie powyższych czasów, nie różni się ono od użycia standardowych „wersji” omawianych tu struktur gramatycznych, z tym wyjątkiem, że są one przeniesione w przeszłość, podobnie jak ich budowa.
Konstrukcje zdań są identyczne jak w czasach przyszłych, z wyjątkiem operatora, jaki się w tych przypadkach znajduje. Czasy przyszłe w przeszłości mają wspólny operator would, tak jak czasy przyszłe w teraźniejszości dzielą operator will. Innymi słowy, operator will zamieniamy po prostu na would:
I will be interested in it → I would be interested in it.
Amy will have done it by noon → Amy would have done it by noon.
Przeczenia tworzymy w znajomy sposób:
I will not be interested in it → I would not be interested in it.
Amy will not have done it by noon → Amy would not have done it by noon.
Podobnie rzecz ma się z pytaniami – nie dokonujemy w nich żadnych zmian względem czasów przyszłych w teraźniejszości za wyjątkiem operatora will, który zamieniamy na would:
Will I be interested in it? → Would I be interested in it?
Will Amy have done it by noon? → Would Amy have done it by noon?
Okoliczniki czasu są identyczne jak w formie teraźniejszej dla wszystkich czterech omawianych tu czasów.
Odpocznijmy na chwilę od czasów. Zapraszamy do nauki stopniowania przymiotników w języku angielskim.
