W języku angielskim nie mamy tak widocznego rozróżnienia na rodzaj męski, żeński i nijaki w przypadku rzeczowników, jak ma to miejsce w języku polskim. Ich rodzaje możemy jednak zaobserwować przez same rzeczowniki – mężczyźni są naturalnie rodzaju męskiego, kobiety żeńskiego, a zwierzęta i przedmioty – nijakiego. Nie jest to jednak uniwersalną regułą. Zapraszamy do lektury.
Język polski jasno określa płeć – to od niej zależy odmiana czasowników, co w języku angielskim wygląda zgoła inaczej. W języku angielskim płeć nie wpływa na czasownik, jednak jest ważna przede wszystkim w kontekście znaczenia danego zdania. W tym artykule zajmiemy się rodzajem rzeczownika w języku angielskim.
Masculine (męski) Feminine (żeński) Gender-neutral (nijaki)
| Man | Woman | Person |
| Boy | Girl | Child |
| Father | Mother | Parent |
| Husband | Wife | Spouse |
| Actor | Actress | – |
| Prince | Princess | – |
| Monk | Nun | – |
| Steward | Stewardess | Flight attendant |
| Spokesman | Spokeswoman | Spokesperson |
| Rooster | Hen | Chicken |
Rzeczowniki rodzaju męskiego odnoszą się do mężczyzny lub samca:
Odnosimy się do nich zaimkiem he (on), a oficjalny tytuł – np. w listach – brzmi Mr.
Rzeczowniki rodzaju żeńskiego odnoszą się do kobiety, samicy, oraz kilku wyjątków:
Wyjątkami w języku angielskim są nazwy statków (the Queen Elizabeth), niektórych państw (France) oraz samochodów (cars). Gdy odnosimy się do podanych rzeczowniów w formie żeńskiej, pokazujemy jednocześnie pewne emocje, jakie łączą nas ze wspomnianym rzeczownikiem (np. samochodem).
Odnosimy się do nich zaimkiem she (ona), a oficjalny tytuł – np. w listach – brzmi Ms/Mrs/Miss.
Rzeczowniki rodzaju nijakiego nie odnoszą się do żadnej konkretnej płci:
Odnosimy się do nich zaimkiem it (ono).
Wyobraźmy sobie, że mówimy w zdaniu o pewnym zdarzeniu, jednak nie wiemy, kto jest bohaterem poruszanej przez nas kwestii. W takim przypadku błędem byłoby odniesienie się do osoby zaimkiem he (on) lub she (ona), ponieważ tak naprawdę nie jesteśmy pewni co do płci osoby, o której mówimy. W takiej sytuacji w języku angielskim ratuje nas uniwersalny zaimek they (oni). Jego użycie w takim kontekście najlepiej ilustruje następujący przykład:
Nie wiemy, czy mówimy o mężczyźnie, czy też o kobiecie. W takim przypadku najlepiej zastosować zaimek they.
Wart zauważenia jest fakt, iż większość uczących się język angielskiego w pierwszej chwili wybierze w takiej sytuacji zaimek he – on. Dlaczego? W języku polskim to zdanie brzmi „ktoś” – od razu kojarzymy je z zaimkiem męskim – he. W takiej sytuacji warto rozgraniczyć język angielskim od języka polskiego i nie sugerować się znaczeniem w języku polskim.
Zapraszamy również do zapoznania się z poprawnym użyciem słów one, ones, another i another one.
